"Ayun si Kabataan"-Kris Ann Alcos

"Ang kabataan ang pag-asa ng bayan". yan ang mga katagang binitiwan ng ating pambansang bayaning si Jose Rizal na tumatak na sa ating mga isipan. Ngunit may mga tanong din na hindi natin maiwasang maitanong sa ating mga sarili. "sa paanong paraan? kailan ba tunay na magiging pag-asa ang mga kabataan?". Ngunit nasaan ang pag-asang iyon?doon sa bar?sa kanto?sa kung saan saan, nag iinom, naninigarilyo at ginagawa ang kanikanilang bisyo. Anong pag-asa ang maibibigay nila sa ating bayan? Kung iba man, ang ibang mga mas bata pa, ayun, nandun sa kalye, namamalimos para lang may makaen, hindi nakakapag-aral. Sa tingin mo anung kinabukasan ang naghihintay para sa kanila? meron pang iba dyan. Mga kabataang may tirahan nga, may mga magulang ngunit minamaltrato at pinapahirapan naman ng mga taong dapat na gumagabay sa kanila. Mga taong dapat sana'y nag tuturo sa kanila ng mga kabutihang asal. Mura dito, mura lang doon. Mga salitang hindi dapat kagisnan ng mga batang mura pa ang isipan. Kaya ayun si kabataan, nadala na ang bahong ibinahagi ng kanyang mga magulang at hanggang sa sya ay lumaki at magkapamilya. Mapapatunayan pa kaya natinang mga salitang iniwan ni Rizal? May pag-asa pa kayang naghihintay sa ating inang bayan? Sigurado namang meron pa. Madami pa naman dyang iba na may pakialam sa ating bansa. Ayun si mabuting kabataan o, naghihintay na lang na sumunod ka at gawin ang tama...